بهینه سازی فازی
ملیحه نیک سیرت
چکیده
هدف: در دوران همه‌گیری ویروس کرونا و در راستای رعایت قوانین فاصله‌گیری اجتماعی، اپراتورهای حملونقل عمومی می‌بایست با ظرفیت‌های کم‌تری فعالیت کنند. از آن‌جا که ممکن است تقاضا در مناطق مختلف و در ساعات مختلف روز بیش از ظرفیت باشد، رانندگان مجبورند از خدمت‌رسانی به مسافران در ایستگاه‌های خاص خودداری کنند تا از ازدحام جمعیت ...
بیشتر
هدف: در دوران همه‌گیری ویروس کرونا و در راستای رعایت قوانین فاصله‌گیری اجتماعی، اپراتورهای حملونقل عمومی می‌بایست با ظرفیت‌های کم‌تری فعالیت کنند. از آن‌جا که ممکن است تقاضا در مناطق مختلف و در ساعات مختلف روز بیش از ظرفیت باشد، رانندگان مجبورند از خدمت‌رسانی به مسافران در ایستگاه‌های خاص خودداری کنند تا از ازدحام جمعیت جلوگیری شود.روش‌شناسی پژوهش: هدف این مقاله توسعه ابزارهای پشتیبان تصمیم‌گیری جهت جلوگیری از ازدحام وسایل نقلیه تحت شرایط محدودیت‌های ناشی از شیوع بیماری و هم‌چنین عدم قطعیت حاکم بر مساله می‌باشد. در این مقاله دو نوع عدم قطعیت فازی و سناریومحور در‌نظر گرفته شده است. بر این اساس یک مدل غیرقطعی برنامه‌ریزی عدد صحیح غیرخطی پویا برای به‌دست آوردن الگوی سرویس‌دهی مطلوب برای وسایل نقلیه‌ای که آماده اعزام هستند، معرفی شده است. برای غلبه بر عدم قطعیت ترکیبی، تئوری امکان به‌عنوان یک رویکرد برنامه‌ریزی تصادفی فازی جدید پیشنهاد شده است که مزایای قابل‌توجهی دارد.یافتهها: مدل ارایه شده به‌طور مشخص یک تعادل بین رعایت فاصله‌گیری اجتماعی با کاهش ظرفیت وسایل نقلیه و کاهش زمان انتظار مسافرانی که سرویس را از دست می‌دهند تحت شرایط عدم قطعیت برقرار می‌کند. نمونه‌های عددی برای تشریح مفاهیم و مدل پیشنهادی و مقایسه نتایج ارایه شده است.اصالت/ارزش افزوده علمی: مدل پشتیبان تصمیم پیشنهادشده می‌تواند الگوهای خدماتی را برای سرویس‌دهی خطوط مختلف پیشنهاد کند و می‌تواند به اپراتورهای حملونقل عمومی کمک کند تا مزایا و معایب اجرای الگوهای سرویس‌دهی مبتنی بر بیماری همه‌گیر را با توجه به پیشرفت‌های عملیاتی و سطح تقاضای مسافران ارزیابی کند.
