تصمیمگیری چند شاخصه
مهدی اجلی؛ نیما صابری فرد؛ بابک زینتی
چکیده
هدف:هدف اصلی از این پژوهش، شناسایی و استخراج شاخصهای کلیدی عملکرد در لجستیک بشردوستانه، ارزیابی شاخص‌ها و تبیین ارتباط میان آن‌ها با بکارگیری رویکرد تحلیل مسیر و تکنیک‌های تصمیمگیری دیمتل فازی و سوارا و ترسیم طرح کلی فرصت‌های پژوهشی آینده سنجش عملکرد در لجستیک بشردوستانه می‌باشد.روش‌شناسی پژوهش:پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی ...
بیشتر
هدف:هدف اصلی از این پژوهش، شناسایی و استخراج شاخصهای کلیدی عملکرد در لجستیک بشردوستانه، ارزیابی شاخص‌ها و تبیین ارتباط میان آن‌ها با بکارگیری رویکرد تحلیل مسیر و تکنیک‌های تصمیمگیری دیمتل فازی و سوارا و ترسیم طرح کلی فرصت‌های پژوهشی آینده سنجش عملکرد در لجستیک بشردوستانه می‌باشد.روش‌شناسی پژوهش:پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر جمع‌آوری داده‌ها، پیمایشی- توصیفی می‌باشد. جامعه‌ی آماری این پژوهش را خبرگان، مدیران و متخصصان سازمان‌های امداد و نجات کشور در زمینه‌ی مسائل مرتبط و درگیر در سیستم زنجیره تأمین و لجستیک بشردوستانه و تقریباً 90 نفر تشکیل می‌دهند که سعی شده با انتخاب یک نمونه‌ی قابل‌قبول و قابل تعمیم از خبرگان، پرسشنامه‌ها به صورت تصادفی ساده، توزیع، و جمع‌آوری شوند.یافته‌ها:یافته نهایی تحلیل روابط نشان داد که "زمان اهداء تا تحویل" از نظر تأثیرگذاری بر دیگر شاخص‌ها به عنوان تاثیرگذارترین شاخص می‌باشد. نهایتاً با عنایت به حساسیت رتبهبندی این شاخص‌ها از نظر اهمیت، از نظرات 20 خبره و متخصص و تکنیک تصمیمگیری سوارا استفاده شد. خروجی نهایی این تکنیک نشان از استخراج شاخص عملکردی چهارم یعنی "دقت ارزیابی شامل: سرعت و دقت اهدای متعهد و اقلام امدادی تحویل‌داده‌شده به ذینفعان و چگونگی ارزیابی نیاز ذینفعان توسط کارکنان" با بیشترین وزن در رتبه اول به عنوان مهمترین شاخص عملکردی لجستیک بشردوستانه و شاخص عملکردی دوم یعنی "زمان اهداء شامل: زمان تحویل اقلام امدادی در کشور مقصد پس از یک اهداء و خاطرجمعی از اهداء آن" در رتبه آخر اهمیت دارد.اصالت/ارزش افزوده علمی:در این پژوهش به ارزیابی و رتبهبندی شاخصهای عملکردی در لجستیک بشردوستانه با بکارگیری رویکرد ترکیبی تحلیل مسیر و تکنیک‌های تصمیمگیری (دیمتل فازی و سوارا) پرداخته شد و بر اساس نتایج پژوهش، پیشنهادهای اجرایی و پژوهشی ارائه گردید.
تصمیمگیری چندهدفه
زهرا شعاعی نایینی؛ پرستو محمدی؛ علی حسین زاده کاشان
چکیده
کنسرسیوم‌های نفتی در ایران یکی از مهمترین رویکردهای اجرای پروژههای عظیم صنعت پتروشیمی به شمار میآیند؛ اما در این میان انتخاب شرکایی لایق یکی از گلوگاههای بسیار حیاتی در چنین شبکههای همکاری است. هدف از این مقاله ارائه راهحلی کاربردی و درعین‌حال ساده است. تا تصمیمگیرندگان بتوانند انتخاب شایستهای از میان کاندیدها ...
بیشتر
کنسرسیوم‌های نفتی در ایران یکی از مهمترین رویکردهای اجرای پروژههای عظیم صنعت پتروشیمی به شمار میآیند؛ اما در این میان انتخاب شرکایی لایق یکی از گلوگاههای بسیار حیاتی در چنین شبکههای همکاری است. هدف از این مقاله ارائه راهحلی کاربردی و درعین‌حال ساده است. تا تصمیمگیرندگان بتوانند انتخاب شایستهای از میان کاندیدها به عمل‌آورند. بدین منظور مدل سه مرحلهای طراحی‌شده است که در مرحله نخست ابتدا شاخصهای تأثیرگذار بر انتخاب شریک از دیدگاه خبرگان و مرور ادبیات گردآوری و با کمک روش سوارا وزن دهی شد. در مرحله بعد رتبهبندی شرکا (6 شرکت داخلی و 4 شرکت خارجی) بر اساس مجموعهای از روشهای تصمیمگیری همچون کوپراس، ویکور، وزن دهی تجمعی ساده، تاپسیس، آراس، مورا و مولتی مورا صورت گرفت. در مرحله نهایی به ادغام نتایج رتبهبندی بر اساس کپلند پرداخته شد. در پایان، توانایی مالی و نسبت بدهی و توان بازپرداخت به‌عنوان مهمترین شاخص و زیر شاخص معرفی شدند. همچنین شریک 3 به‌عنوان برترین کاندید از سوی کپلند انتخاب شد. درنهایت، بهمنظور سنجش عملکرد ادغام نتایج از ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده و نتایج قرابت بالای آزمون و ادغام نتایج حاصل شد، بنابراین میتوان گفت رویکرد مورداستفاده عملکرد مطلوبی داشته است.
