تحلیل پوششی داده ها
محمد کچوئی؛ علی ابراهیم نژاد؛ هادی باقرزاده ولمی
چکیده
هدف: در مدل‌های کلاسیک تحلیل پوششی داده‌ها، ازیک‌طرف یک سیستم تولیدی برای اندازه‌گیری کارایی به‌عنوان جعبه سیاه در نظر گرفته می‌شود و توجهی به ساختار داخلی واحدهای تصمیم‌گیرنده در فرایند ارزیابی عملکرد نمی‌شود. بااین‌وجود، در نظر گرفتن ساختار درونی واحدها جهت شناسایی منابع ناکارایی برای محاسبه کارایی اهمیت به سزایی دارد. ...
بیشتر
هدف: در مدل‌های کلاسیک تحلیل پوششی داده‌ها، ازیک‌طرف یک سیستم تولیدی برای اندازه‌گیری کارایی به‌عنوان جعبه سیاه در نظر گرفته می‌شود و توجهی به ساختار داخلی واحدهای تصمیم‌گیرنده در فرایند ارزیابی عملکرد نمی‌شود. بااین‌وجود، در نظر گرفتن ساختار درونی واحدها جهت شناسایی منابع ناکارایی برای محاسبه کارایی اهمیت به سزایی دارد. از طرف دیگر، مقادیر مشاهدهشدهی داده‌های ورودی و خروجیها در مسائل جهان واقعی گاهی نادقیق و مبهم هستند؛ بنابراین در این مقاله، مدل تحلیل پوششی داده‌های شبکهای بهمنظور ارزیابی عملکرد واحدهای تصمیم‌گیرنده با ساختار دومرحلهای در محیط فازی موردبررسی قرار میگیرد که در آن مقادیر ورودی و خروجی برحسب اعداد فازی مثلثی نمایش داده میشوند.روششناسی پژوهش: برای حل مدل تحلیل پوششی داده‌های دومرحلهای فازی از رویکرد حساب فازی استفاده می‌شود و یک روش الفبایی برای محاسبه کارایی فازی فرآیندها و کارایی فازی سیستم پیشنهاد میگردد.یافته ها: مزیت اصلی رویکرد پیشنهادی نسبت به رویکردهای موجود این است که مدل‌های کمتری برای یافتن کارایی فازی حل میکند.اصالت/ارزشافزوده علمی: کاربرد مدل پیشنهادی با ارزیابی عملکرد 24 شرکت بیمه تبیین می‌شود
تحلیل پوششی داده ها
ناصر امانی؛ هادی باقرزاده ولمی
چکیده
تحلیل پوششی داده‌ها (DEA)، یک روش مبتنی بر برنامه‌ریزی خطی برای اندازه‌گیری کارایی واحدهای تصمیم‌گیری در علم اقتصاد است. در مدل‌های کلاسیک DEA برای محاسبه کارایی یک سیستم معمولا کل سیستم را به عنوان یک واحد تصمیم‌گیری (DMU) در نظر گرفته و ارتباطات فرآیند‌های جداگانه درون سیستم را نادیده می‌گیرند؛ حال آنکه ارتباطات درونی بخش‌های ...
بیشتر
تحلیل پوششی داده‌ها (DEA)، یک روش مبتنی بر برنامه‌ریزی خطی برای اندازه‌گیری کارایی واحدهای تصمیم‌گیری در علم اقتصاد است. در مدل‌های کلاسیک DEA برای محاسبه کارایی یک سیستم معمولا کل سیستم را به عنوان یک واحد تصمیم‌گیری (DMU) در نظر گرفته و ارتباطات فرآیند‌های جداگانه درون سیستم را نادیده می‌گیرند؛ حال آنکه ارتباطات درونی بخش‌های مختلف یکDMU میتوانند دارای ساختارهای متنوعی باشند که موجب پیچیدگی در ارزیابی کارایی آن گردند. دیدگاه شبکهای از جمله راهکارهای مناسب برای مدلسازی ارتباطات درونی واحدهاست که این ارتباطات زیرواحدها در یک DMU ممکن است به صورت سری یا موازی یا مختلط باشند. هدف این مقاله معرفی ساختاری جدید به نام ساختار ستارهای در تحلیل پوششی داده‌های شبکهای است که به راحتی بتوان ضمن حفظ استقلال میان شاخصها، هر ساختاری که بین زیرواحدهای یک DMU وجود دارد را به چنین ساختاری جهت ارائه ارزیابی دقیقتری از کارایی یک DMU تبدیل نمود. در ادامه این مقاله با استفاده از ساختار ستارهای، عملکرد شرکتهای برق منطقهای در ایران مورد ارزیابی قرار میگیرد.
