بهینه سازی فازی
گوهر شکوری؛ سید هادی ناصری؛ محمد مهدی پایدار
چکیده
هدف: مسأله حمل و نقل، به عنوان یکی از مهمترین و کاربردیترین مدلهای مرتبط با برنامهریزی خطی، همواره مورد توجه محققین می باشد. با توجه به فقدان اطلاعات دقیق، شرایط اقتصادی متغیر، عوامل غیرقابل کنترل و به ویژه شرایط متغیر منابع در دسترس، برای تطبیق با شرایط واقعی عملاً با نوعی از عدم قطعیت، هم انعطاف پذیری در قیود و هم فازی ...
بیشتر
هدف: مسأله حمل و نقل، به عنوان یکی از مهمترین و کاربردیترین مدلهای مرتبط با برنامهریزی خطی، همواره مورد توجه محققین می باشد. با توجه به فقدان اطلاعات دقیق، شرایط اقتصادی متغیر، عوامل غیرقابل کنترل و به ویژه شرایط متغیر منابع در دسترس، برای تطبیق با شرایط واقعی عملاً با نوعی از عدم قطعیت، هم انعطاف پذیری در قیود و هم فازی بودن ماهیت پارامترها مواجه هستیم. از این رو، یک روش برای بیان شرایط این مدل سازی، استفاده از اعداد فازی انعطاف پذیر است که باعث میشود با شرایط واقعی تطبیق بیشتری داشته باشد.
روش‌شناسی پژوهش: در این تحقیق، پس از بررسی ادبیات پژوهش، مسأله حمل و نقل کلاسیک با در نظر گرفتن محدودیت عرضه فازی انعطاف پذیر-بازهای، مدل سازی میشود. در ادامه برای فرآیند حل، یک رویکرد فازی انعطاف پذیر برای مدل پیشنهادی مورد مطالعه قرار میگیرد.
یافتهها: تجزیه و تحلیل مثال عددی بیانگر آن است که رویکرد برنامه ریزی خطی پارامتری طرحی مطمئن ارائه میدهد تا تصمیم گیرنده اجازه انتخاب بهتری از منابع با بیشترین رضایت مندی به دست آورد.
اصالت/ارزش افزوده علمی: در این پژوهش،به رویکرد پارامتری با رابطه انعطاف پذیر پرداخته میشود و بر اساس نتایج پژوهش، جواب با بیشترین رضایت مندی در قیود به دست میآید.
