بهینه سازی در علوم و مهندسی
زینب رشیدی؛ زهرا رشیدی
چکیده
هدف: مساله تخصیص فضای فیزیکی به نیازهای دانشگاهی یکی از مسایل بهینهسازی پیچیده است که مجموعهای از نیازهای آموزشی و پژوهشی محدود را به مجموعهای از منابع با رعایت مجموعهای از محدودیتها، توزیع میکند. با توجه به پیچیدگی این مساله، تکنیکهای متعددی مبتنی بر روشهای ابتکاری پیشنهاد شده است. در این مقاله، یک مدل ریاضی از نوع ...
بیشتر
هدف: مساله تخصیص فضای فیزیکی به نیازهای دانشگاهی یکی از مسایل بهینهسازی پیچیده است که مجموعهای از نیازهای آموزشی و پژوهشی محدود را به مجموعهای از منابع با رعایت مجموعهای از محدودیتها، توزیع میکند. با توجه به پیچیدگی این مساله، تکنیکهای متعددی مبتنی بر روشهای ابتکاری پیشنهاد شده است. در این مقاله، یک مدل ریاضی از نوع برنامهریزی اعداد صحیح برای فرموله کردن این مساله ارایه میشود.روششناسی پژوهش: برای حل مدل از روش گرادیان کاهشی استفاده میشود و پارامترهای آن تنظیم میگردند. برای ارزیابی مدل و راهحل پیشنهادی، دادهها و امکانات یکی از دانشکدههای نوپا در دانشگاه علامه طباطبایی در تهران، مورد آزمایش قرار میگیرد. تعداد 11 نیازمندی و 18 فضای فیزیکی قابل تخصیص در این دانشکده تعریف شده است، بنابراین تعداد 198 متغیر تصمیمگیری با دامنه ارزشهای صفر و یک، در مدل وجود دارد. در ارزیابی، چندین سناریو ایجاد میشود و نتایج هر یک از سناریوها مورد مقایسه قرار میگیرد.یافتهها: مدل و راهحل ارایه شده، یک روش عمومی است و میتواند برای سایر دانشکدهها و دانشگاههایی که با محدویت فضا مواجه میباشند، مورد استفاده قرار گیرد.اصالت/ارزش افزوده علمی: در این مقاله، یک مدل ریاضی برای فرموله کردن مساله تخصیص فضای فیزیکی که یکی از مسایل مهم تصمیمگیری برای سازمانها و موسسههای آموزشی و پژوهشی است ارایه شد.